Społeczności wirtualne - charakterystyka
Zagadnienia powstałe wokół sieciowych skupisk ludzkich są niewyczerpanym źródłem inspiracji i dylematów wśród badaczy z najróżniejszych dziedzin. Co więcej nie jest to wcale nowy problem, ponieważ klasyczna definicja Howarda Rheingolda – nadal powszechnie cytowana przez badaczy – pochodzi z 1994 roku[1]. Sam twórca definicji uznał, że społeczności wirtualne są to „grupy ludzi, który mogą, lub nie, spotkać się twarzą w twarz, i którzy wymieniają słowa oraz idee za pomocą klawiatury”[2]. Z punktu widzenia ostatniej dekady minionego wieku ta definicja jest jak najbardziej poprawna. Jednak biorąc pod uwagę współczesny rozwój technologiczny i nieustannie zachodzące zmiany w komunikacji, należałoby pochylić się uważniej nad zjawiskiem społeczności wirtualnych.
Badacze mediów coraz częściej podejmują analizy dotyczące idei aplikacji i ich funkcjonalności. Ta przestrzeń naukowej eksploracji wydaje się szczególnie istotna w czasach postępującej mediatyzacji kolejnych obszarów życia. Zachęcamy do dyskusji nad problemami, wątpliwościami i tematami dotyczącymi procesu komunikowania w świecie aplikacji, który będzie główną osią dwudniowego spotkania medioznawców w Warszawie podczas VIII Ogólnopolskiej Konferencji Metodologicznej Medioznawców. Jak co roku, obok obrad plenarnych (17 listopada) odbędą się warsztaty metodologiczne medioznawców (16 listopada). VII edycja warsztatów podzielona została na trzy sekcje – Usability (UX) i Design, Facetracking oraz VR (Wirtualna rzeczywistość).
Koło Naukowe Analiz Medioznawczych serdecznie zaprasza na II Konferencję Analiz Medioznawczych zatytułowaną „Pokoleniowe spojrzenie na media”, która odbędzie się 19 maja 2017 roku na Wydziale Dziennikarstwa Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego w Centrum Informatycznym Uniwersytetu Warszawskiego przy ul. Krakowskie Przedmieście 26/28 w Warszawie.
Podczas tegorocznej edycji wspólnie zastanowimy się, w jaki sposób poszczególne pokolenia konsumują media, jakie są podobieństwa i różnice w doborze oraz odbiorze poszczególnych środków masowego przekazu, a także jak współczesne media dostosowują swoją ofertę zarówno do młodych, jak i starszych generacji odbiorców. Wraz z Państwa pomocą pragniemy przyjrzeć się środkom komunikowania masowego z różnych perspektyw oraz dokonać analizy wielu wymiarów mediów. Poruszymy kwestie językowe, pokażemy zabiegi retoryczne, dokonamy analizy perswazyjności przekazów, zbadamy stopień polityzacji mediów, a także omówimy zagadnienia związane z korzystaniem ze starych i nowych mediów przez poszczególne pokolenia, ze szczególnym uwzględnieniem konsumpcji mediów społecznościowych. Przeanalizujemy, co zmienia się w krajobrazie medialnym, a co pozostaje takie same.
Zapisy do: 30 kwietnia 2017 r. na analizymedioznawcze.kn@uw.edu.pl
Więcej informacji na stronie https://www.facebook.com/events/400828093584534/ oraz w załącznikach.
„Media nie odzwierciedlają rzeczywistości, ale opowiadają swoją historię o świecie. A tych opowieści, wizji świata jest tyle, ile środków masowego przekazu i ilu odbiorców mass mediów”[1] – stwierdziła Barbara Sobczak. Badaczka nie wspomniała jednak, że opowieści te są zazwyczaj przedstawiane w sposób uporządkowany i przybierają przewidywalną formę[2] ze względu na korzystanie z powtarzalnych szkieletów, które ostatecznie determinują interpretację, narzucając określony sposób rozumienia opisywanej rzeczywistości[3]. Opowiadanie, opierające się na narracyjnych schematach, wykorzystywane jest we wszelkich rodzajach przekazów medialnych – poczynając od reklam, kończąc na przekazach informacyjnych. Jaką opowieść snuje polski dyskurs medialny w związku ze sporem o aborcję? Kto jest jego głównym bohaterem, a kto antybohaterem? Z jakimi emocjami i wartościami kojarzą się główni aktorzy konfliktu? O co walczą i jaki postawili przed sobą cel według polskich dziennikarzy, a co staje na ich drodze do jego realizacji? Na te pytanie postaram się odpowiedzieć w niniejszym artykule.